ยิ่งคนดีๆ ยิ่งแล้วใหญ่ โอกาสที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตเรามีไม่กี่ครั้ง แต่เราไม่อาจล่วงรู้ได้ ว่าจะมาเมื่อไหร่
คำถามมากมายที่เคยสงสัย
มีด้วยหรือ.??..คนที่ทำให้เราใจเต้นรัวแม้ว่าเราจะอยู่เฉยๆ
มีด้วยหรือ??...คนที่ทำให้เราเขินอายจนไม่กล้าสบสายตา
มีด้วยหรือ??...คนที่ทำให้รู้สึกประหม่าจนทำอะไรไม่ถูก
แล้ววันนี้...ก็ได้คำตอบ
มันจริงนะ...ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจจริงๆ เราสามารถกลบเกลื่อนความรู้สึกได้จากสีหน้าและท่าทาง แต่เราไม่สามารถปิดบังแววตาได้เลย
มันจริงนะ...เวลาที่เราตกหลุมรักใครสักคน เราไม่สามารถมองหน้าหรืออยู่ใกล้ๆ เขาได้เลย มิหนำซ้ำยังแสดงท่าทางเฉยเมย ไม่สนใจ เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเอง
มันจริงนะ...เวลาเราชอบใครสักคนมากๆ เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เรามักจะแสดงอาการที่ปกติไม่เคยเป็น เช่น ซุ่มซ่าม เดินเลยประตู สะดุดนั่นโน่นนี่
แล้วยังไงต่อละ?? เหมือนว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้สวย แต่ความจริงมีเรื่องให้ต้องลุ้นมากมาย
อยากรู้จัง...เขามีแฟนรึยังนะ
อยากรู้จัง...เขาจะชอบคนแบบไหนกันนะ
อยากรู้จัง...จะมีคนอื่นมาชอบรึเปล่านะ
อยากรู้จัง...เขาจะชอบเราบ้างรึเปล่านะ
อยากรู้จัง...เขาจะรู้รึเปล่านะว่าเราแอบมองอยู่
ต่อจากคำถามต่างๆ นาๆ ที่ผู้คนชอบถามกัน ก็จะมีความรู้สึกที่หลากหลายตามมาอีกเยอะแยะ ความรู้สึกคิดถึง ความรู้สึกห่วงหา ความรู้สึกน้อยใจ ความรู้สึกมีความสุข ฯลฯ
แต่คงมีไม่มากหรอกที่จะโชคดีได้รับความรักตอบแทน
ไม่ว่าสุดท้ายจะเป็นยังไง...ก็คงต้องลุ้นกันต่อไป ก็ในเมื่อ "ความรักไม่มีที่ให้คำว่ากลัว" และเรา "กล้าที่จะรัก" ก็คงต้อง "เสี่ยง" ดูสักครั้ง
หากว่าเป็น "เนื้อคู่" กันจริงๆ ยังไงๆ ก็ต้องได้ "รักกัน" แต่ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่กัน สุดท้ายก็คงต้อง "ตัดใจ" และ "ถอนตัว" กลับมาอยู่ ณ จุดเริ่มต้น
0 comments:
Post a Comment